چگونه با غم از دست دادن عزیزان کنار بیاییم؟ راهنمای عملی سوگواری
- 4 دقیقه
-
از دست دادن عزیزان یکی از دردناکترین تجربههای زندگی است و هر کدام از ما به شکل متفاوتی با این غم روبرو میشویم. گاهی حس میکنیم این درد هیچوقت تمام نمیشود، اما باید بدانیم که با گذر زمان و کمک گرفتن از راهکارهای درست، میتوانیم این دوران سخت را پشت سر بگذاریم.
فهرست مطالب
مراحل سوگواری
روانشناسان پنج مرحله اصلی را برای سوگواری شناسایی کردهاند. دانستن این مراحل به ما کمک میکند بدانیم واکنشهایمان طبیعی است و نگران رفتارهای خود نباشیم.
انکار
در روزهای اول، انگار در شوک هستیم. گاهی به تلفن نگاه میکنیم تا تماس عزیزمان را ببینیم، یا منتظریم از در وارد شود. این انکار، مکانیسم دفاعی ذهن ماست تا بتواند کمکم با واقعیت کنار بیاید. مثل مادری که بعد از فوت فرزندش، هر روز صبح اتاق او را مرتب میکند، انگار که او هنوز آنجاست.
خشم
بعد از انکار، معمولاً خشم سراغمان میآید. خشم به پزشکها که چرا نتوانستند نجاتش دهند، خشم به خودمان که چرا بیشتر مراقب نبودیم، حتی خشم به خدا یا به خود عزیزمان که چرا تنهایمان گذاشت. این خشم طبیعی است و نباید از آن بترسیم یا سرکوبش کنیم.
چانهزنی
در این مرحله، مدام با خودمان فکر میکنیم: "اگر زودتر به دکتر میرفتیم چه میشد؟"، "کاش آن روز اجازه نمیدادم رانندگی کند"، "اگر میتوانستم زمان را به عقب برگردانم...". این افکار بخشی از فرایند پردازش از دست دادن است.
افسردگی
در این مرحله، واقعیت کمکم خودش را نشان میدهد. شاید روزها گریه کنیم، نتوانیم از تخت بلند شویم، یا حوصله هیچ کاری را نداشته باشیم. این غم عمیق نشان میدهد که داریم واقعیت را میپذیریم و این بخشی از مسیر بهبود است.
پذیرش
کمکم یاد میگیریم با خالی بودن جای عزیزمان زندگی کنیم. هنوز دلتنگیم، هنوز غمگینیم، اما میتوانیم به زندگی ادامه دهیم. شاید بتوانیم از خاطرات خوب لبخند بزنیم و حس کنیم عزیزمان همیشه در قلب ما زنده است.
برای دریافت مشاوره فوری، شماره موبایل خود را وارد نمایید.
علائم طبیعی سوگ
سوگواری فقط یک تجربه روحی نیست، بلکه بدن و ذهن ما به شکلهای مختلف به این فقدان واکنش نشان میدهند. شناخت این علائم به ما کمک میکند بدانیم واکنشهایمان طبیعی است.
تغییرات جسمی
خیلیها در دوران سوگ دچار بیخوابی میشوند یا برعکس، مدام میخوابند. ممکن است اشتهایمان کم شود یا به پرخوری روی بیاوریم. خستگی مداوم، حتی بعد از خواب کافی، احساس درد در قفسه سینه و سنگینی در بدن همه نشانههای طبیعی سوگ هستند. مثلاً خانمی تعریف میکرد بعد از فوت همسرش، تا ماهها هر شب با درد قفسه سینه از خواب میپرید.
تغییرات روحی و روانی
گریههای ناگهانی در موقعیتهای مختلف کاملاً طبیعی است. ممکن است در صف نانوایی، وسط خیابان یا سر کار ناگهان بغضمان بترکد. احساس پوچی، دلتنگی شدید و نوسانات خلقی هم بخشی از این فرایند هستند. خیلیها میگویند نمیتوانند روی کارشان تمرکز کنند یا مدام حواسشان پرت میشود.
راهکارهای عملی برای مدیریت سوگ
پذیرش احساسات
باید به خودمان اجازه دهیم هر احساسی که داریم را تجربه کنیم. اگر میخواهیم گریه کنیم، گریه کنیم. اگر عصبانی هستیم، این خشم را بپذیریم. مهم نیست دیگران چه فکر میکنند یا میگویند "دیگه بسه، باید کنار بیای". هر کسی مسیر خودش را در سوگواری دارد.
مراقبت از خود
در دوران سوگ، معمولاً مراقبت از خودمان را فراموش میکنیم. باید به یاد داشته باشیم که عزیز از دست رفتهمان راضی به عذاب کشیدن ما نیست. سعی کنیم:
- وعدههای غذایی منظم داشته باشیم، حتی اگر میل نداریم
- روزی نیم ساعت پیادهروی کنیم
- ساعات خواب منظمی داشته باشیم
- از مصرف الکل و مواد مخدر برای تسکین درد خودداری کنیم
حفظ ارتباطات
انزوا میتواند سوگ را سختتر کند. باید با دوستان و خانواده در ارتباط باشیم، حتی اگر حوصله نداریم. گاهی فقط نشستن کنار یک دوست، بدون حرف زدن، میتواند آرامشبخش باشد.
برای دریافت مشاوره فوری، شماره موبایل خود را وارد نمایید.
سئوالات متداول
هر فرد مسیر متفاوتی دارد و نمیتوان زمان مشخصی تعیین کرد.
با شنونده خوبی بودن و حضور مداوم، بدون قضاوت و نصیحت.
خیر، گریه کردن بخش طبیعی و سالم سوگواری است.
نظرات
تاکنون نظری وارد نشده است. شما اولین نفر باشید که نظر می دهید.